Χούντα-Τρομοκρατία-Καταστολή ή Λαϊκή αντεπίθεση μέχρι τη νίκη

Χούντα-Τρομοκρατία-Καταστολή

ή

Λαϊκή αντεπίθεση μέχρι τη νίκη

Ζούμε σε μία περίοδο όπου η κυβέρνηση και το κράτος, σε μία προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τον κόσμο του αγώνα και ευρύτερα το λαό, προκειμένου να μπορέσουν να επιβάλουν νέα μνημόνια και να περάσουν τα νέα μέτρα, έχουν πετάξει τη μάσκα της δημοκρατίας κι έχουν δείξει το πραγματικό, αυταρχικό τους πρόσωπο.

Τον τελευταίο μήνα:

Σταθμός 1: Η κυβέρνηση με μπροστάρη τον πρύτανη Φορτσάκη, κάνει λοκ-αουτ στα πανεπιστήμια και στέλνει στο νοσοκομείο τους φοιτητές που αντιστέκονται στο νέου τύπου πανεπιστήμιο που θέλει να επιβάλλει. Τι σημαίνει αυτό; Security που θα ελέγχουν την είσοδο και έξοδο από τις σχολές καταπατώντας κάθε έννοια ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Μαζική διαγραφή φοιτητών την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι αναγκασμένο να εργάζεται για να σπουδάσει. Κατάργηση ασύλου, αυτοχρηματοδότηση των πανεπιστημίων και ιδιωτικοποίηση τους.

Σταθμός 2: Σε συνέχεια της επίθεσης στο φοιτητικό κίνημα, 7.000 αστυνομικοί αποκλείουν δρόμους και χτυπούν απρόκλητα τη πορεία του Πολυτεχνείου. Δημοκρατία τέλος.

Σταθμός 3: Απεργία πείνας Σύριων προσφύγων. Σε περίοδο πολέμου στη πατρίδα τους, 300 Σύριοι πρόσφυγες διεκδικούν με απεργία πείνας χαρτιά για να βρουν μια καλύτερη ζωή σε κάποια χώρα της Ευρώπης. Η κυβέρνηση απαντά, όχι μόνο με αδιαλλαξία αλλά και με ακροδεξιού τύπου εξαγγελίες, ότι πρέπει να απομακρυνθούν από το Σύνταγμα για να καθαρίσει ο τόπος και να κινηθεί η αγορά. Λες και ο λόγος που δεν κινείται η αγορά είναι οι Σύριοι πρόσφυγες. Πόσο διαφέρει άραγε η φρασεολογία της κυβέρνησης από αυτή της Χρυσής Αυγής;

Σταθμός 4: Απεργία πείνας Νίκου Ρωμανού. Η εγκληματική στάση της κυβέρνησης και του Υπουργού Δικαιοσύνης, στον δίκαιο αγώνα του Νίκου Ρωμανού, αποτελεί μήνυμα προς όλο τον αγωνιζόμενο λαό, ότι σε αυτό το σύστημα δεν χωράνε διεκδικήσεις έστω και των στοιχειωδών συνταγματικών δικαιωμάτων.

Το σύστημα θέλει να επιβάλει στη συνείδηση του κόσμου ότι από δω και στο εξής, θα υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην τήρηση των νόμων, ανάλογα με το ποιος τους επικαλείται. Ο ίδιος εισαγγελέας που αφήνει ελεύθερο με περιοριστικούς όρους το Λαυρεντιάδη γνωστό για το σκάνδαλο της Proton Bank και τις παράνομες δανειοδοτήσεις ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ, απαγορεύει στο Νίκο Ρωμανό το δικαίωμά του να σπουδάσει (Θα μπορούσαν άραγε αυτά τα χρήματα να σώσουν οικογένειες από την δολοφονική φτώχια; ας αναρωτηθούμε;). Η κυβέρνηση καταπατά κάθε έννοια ελευθερίας και ανθρώπινου δικαιώματος, διχάζει και συντηρητικοποιεί τη κοινωνία, ενώ ως και την οριακή στιγμή του ενδεχόμενου θανάτου του Ν. Ρωμανού, δεν διστάζει να αμφισβητήσει την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

Ο αγώνας του Ν. Ρωμανού και η νίκη του αποτελούν νίκη όλου του κινήματος και όλων των φωνών που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα του και υπερασπίστηκαν συνολικά το δικαίωμα στην δημοκρατία και την ελευθερία.

Η αντιδραστική θωράκιση του κράτους όλη αυτή τη περίοδο, πάει χέρι χέρι με τους νέους αντεργατικούς-αντιλαϊκούς νόμους που βρίσκονται προ των πυλών. Πόσο συνδεδεμένη είναι η στάση της κυβέρνησης την τελευταία περίοδο με τις επιταγές της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ γίνεται σαφές και με τον νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο που θα απαγορεύει τις απεργίες. Πόσο διαφορετική λογική έχει το λοκ-αουτ του πρύτανη με τη δυνατότητα ανταπεργίας των εργοδοτών που επιχειρούν να περάσουν με το νέο πακέτο μέτρων; Φαίνεται ότι είναι αναγκαία η στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα Ρωμανού, η καταστολή της αστυνομίας στους φοιτητές, η αστυνομοκρατία στις διαδηλώσεις, για να μπορέσει να τρομοκρατήσει το λαό και να μην τον βρει απέναντι στα σχέδια της.

Με τις επικείμενες εκλογές του Προέδρου της Δημοκρατίας στις 17 Δεκέμβρη, η κυβέρνηση προσπαθεί για άλλη μια φορά να φέρει στο προσκήνιο το πλαστό δίλημμα:

Δ.Ν.Τ, - Ε.Ε - ομαλότητα ή Χάος.

Χάος ωστόσο, επικρατεί ήδη στις ζωές 2.000.000 ανέργων, στη ζωή όλης της νεολαίας που δουλεύει στην επισφάλεια απλήρωτη κι ανασφάλιστη, στη ζωή κάθε οικογένειας που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ακόμα και στις απαιτήσεις της ίδιας της επιβίωσης. Φαίνεται ότι είναι αναγκαία η θεωρία των δύο άκρων που αναπαράγει εδώ και καιρό η κυβέρνηση για να μπορέσει να διχάσει το λαό και να ταυτίσει τους λαϊκούς αγώνες και το κίνημα με τους φασίστες, ενώ καθημερινά οι δηλώσεις της είναι φασιστικού τύπου.

Ενώ έχουν διαλυθεί οι δομές της υγείας και της παιδείας, ενώ έχουν καταργηθεί κοινωνικές παροχές στους δήμους μέσω του Καλλικράτη και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, με το νέο πακέτο μέτρων που ετοιμάζουν θα αποτελειώσουν με νέους φορομπηχτικούς νόμους τα νοικοκυριά, θα καταργήσουν ότι έχει απομείνει από τις συντάξεις, θα απολύσουν κι άλλους εκπαιδευτικούς και δημοσίους υπαλλήλους, θα ρίξουν κι άλλο τον ήδη πενιχρό κατώτατο μισθό. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να περάσουν. Πρέπει να βάλουμε στο συρτάρι τη προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι χωρίς συνολική ρήξη κι ανατροπή της κυβέρνησης, χωρίς την αποδέσμευση από την Ε.Ε, χωρίς την ανατροπή του καπιταλισμού, δεν θα έχουμε κανένα μέλλον.

Καμία εκλογική διαδικασία δεν μπορεί να φέρει μια καλύτερη κυβέρνηση, η οποία θα διαχειριστεί πιο φιλολαϊκά το σύστημα. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει ότι χωρίς το λαό στους δρόμους, θα μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να δημιουργήσει ρήξη με την ομαλότητα και πρέπει να βγει στο προσκήνιο, μέχρι τη νίκη.

Δεν μας φοβίζουν-Δεν μας τρομοκρατούν

Καλούμε τον κόσμο σε αγώνα διαρκείας, ενάντια στα νέα μέτρα.

Στις 17 Δεκέμβρη, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν πρέπει να εμποδιστεί από τα τερτίπια και τους αριθμούς των βουλευτών που θα το ψηφίσουν ή όχι, αλλά από τον ίδιο το κόσμο που θα βάζει στο δρόμο το αίτημα για μια άλλη κοινωνία, για μια άλλη ζωή.

Με συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά, με απεργίες, βγαίνουμε στους δρόμους για μαζικό κίνημα ανυπακοής.

Συνέλευση 10/12/2014 9μ.μ.

Η επόμενη συνέλευση θα πραγματοποιηθεί τη Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2014 στο χώρο του ΚΑΠΗ στο Δάσος, οδός Ζάππα 5, στις 9 μ.μ.

Ρεμπέτικο Γλέντι-Συλλογική Κουζίνα

Για την ψήφιση του προϋπολογισμού στο Δήμο μας

Ανεργία - φτώχεια - εξαθλίωση. Αυτό είναι το τρίπτυχο της καθημερινότητας για το μεγαλύτερο κομμάτι των πολιτών και εργαζομένων της χώρας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εξαγγέλλει έξοδο από τα μνημόνια και ευαγγελίζεται ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης που θα δώσουν ανάσα στα νοικοκυριά. Στην πραγματικότητα είναι ελάχιστα πλέον τα νοικοκυριά τα οποία έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τις βασικές υποχρεώσεις ακόμα και για θέρμανση ή και ηλεκτροδότηση. Καμία ανάπτυξη δεν είδαν οι χιλιάδες άνεργοι νέοι, οι εργαζόμενοι με το πετσοκομμένο εισόδημα, και οι ελαστικά απασχολούμενοι, ανάπτυξη είδαν ωστόσο οι τράπεζες και οι μεγαλοβιομήχανοι των οποίων τα σχέδια υπηρετούν κυβέρνηση – Ε.Ε. – ΔΝΤ.

Σε αυτό το φόντο, στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι δήμοι καλούνται να ψηφίσουν τους προϋπολογισμούς του νέου έτους, μέσα στα στενά πλαίσια του Καλλικράτη και υπό τις εντολές της Ε.Ε., σε κατεύθυνση αντίστοιχη με την κεντρική πολιτική, μεταφέροντας έτσι και σε δημοτικό επίπεδο τις κεντρικές επιταγές της λιτότητας, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των ιδιωτικοποιήσεων. Οι προϋπολογισμοί που καλούνται να καταθέσουν οι δημοτικές αρχές θα πρέπει να είναι απόλυτα εναρμονισμένες με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί, με αλλά λόγια θα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες περικοπές, και θα πρέπει να ασκούν όλο και μεγαλύτερη φορομπηχτική πολιτική στους δημότες. Ο δήμος πλέον καλείται να εφαρμόσει όλες τις νόρμες των αξιολογήσεων και των απολύσεων του προσωπικού, ανεξάρτητα από της ανάγκες του σε υπαλλήλους λειτουργώντας έτσι ως το μακρύ χέρι του κράτους και των πολιτικών της κυβέρνησης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ σε τοπικό επίπεδο. Καταψηφίζουμε και βρισκόμαστε απέναντι σε τέτοιου είδους προϋπολογισμούς.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τον αν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική στα πλαίσια του Καλλικράτη, των μνημονίων και της ΕΕ. Πιστεύουμε όμως ότι η αριστερά, ιδιαίτερα όταν τυγχάνει να είναι δημοτική αρχή, δεν μπορεί να κινείται στα όρια του εφικτού, επικαλούμενη τους αστικούς θεσμούς και τη δικαιολογία ότι δεν μπορεί να τους υπερβεί. Πιστεύουμε ότι με το μάτι και τις προσπάθειες στραμμένες στη συγκρότηση ενός κινήματος ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής στους δήμους και όχι μόνο, χρειάζεται να προχωρά σε τέτοιες αποφάσεις που θα υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα, σε σύγκρουση με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, οικονομικά παρατηρητήρια, ευρωπαϊκές επιτροπές. Αλλιώς δεν κάνει τίποτε περισσότερο, από το να διαχειρίζεται, λίγο καλύτερα ίσως, τη φτώχεια μας.

Η αντικαπιταλιστική πάλη και σε τοπικό επίπεδο επιβάλει την ‘εδώ και τώρα’ ρήξη και σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, την σύνταξη προϋπολογισμών με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες του κεφαλαίου και των τραπεζιτών, προϋπολογισμών που δεν θα εντάσσονται σε κανένα παρατηρητήριο, προϋπολογισμών που εκ των πραγμάτων θα κηρύσσονται έκπτωτοι από την κυβέρνηση μιας και θα διεκδικούν κατάργηση των δημοτικών τελών για τους πολίτες, αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και της εκκλησίας, προϋπολογισμών που θα ανοίγουν στους δήμους δωρεάν δομές πολιτισμού και άθλησης, προϋπολογισμών τελικά που μόνο το ευρύτερο λαϊκό και εργατικό κίνημα θα μπορέσει να υπερασπιστεί και να επιβάλλει για να υπηρετήσει τις ίδιες του τις ανάγκες.

Στο δρόμο για τη συγκρότηση ενός τέτοιου κινήματος και στην περιοχή μας θα βαδίσουμε ως ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ¨Ανυπόταχτο Χαϊδάρι¨, κινήματος που θα βάζει άμεσα το ζήτημα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής στο σήμερα ως προϋπόθεση για την αλλαγή των συνθηκών ζωής των εργαζομένων, κινήματος που θα παλεύει καθημερινά για την πτώση αυτής της κυβέρνησης και την έξοδο από την Ε.Ε., ενός κινήματος που θα βάζει στο συρτάρι τη λογική της διαχείρισης και της ανάθεσης, και θα παλεύει βάζοντας τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων μπροστά.

Συνέλευση της Αντικαπιταλιστικής Κίνησης Ανυπόταχτο Χαϊδάρι

Η συνέλευση της Αντικαπιταλιστικής Κίνησης Ανυπόταχτο Χαϊδάρι θα γίνει τη Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014 στα ΚΑΠΗ του δάσους Χαϊδαρίου, οδός Ζάππα 5, στις 6 το απόγευμα. 

Όλοι στη συγκέντρωση ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις 26 Ιουνίου, 7μ.μ.

Συγκέντρωση 26 Ιουνίου, στις 7 μ.μ. στο Λοιμωδών

Κλείνουν νοσοκομεία, ανοίγουν φυλακές! Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης! Άμεση επαναλειτουργία του Νοσοκομείου "Αγία Βαρβάρα" (Λοιμωδών)!

Συντονιστικό Σωματείων - Φορέων - Συλλογικοτήτων Δυτικών

Συνέλευση 14 Ιουνίου 2014

Η συνέλευση της Αντικαπιταλιστικής κίνησης Ανυποτακτο Χαϊδάρι θα γίνει στις 14/6/2014 στο ΚΑΠΗ του Δάσους Χαϊδαρίου,  οδός Ζάππα 5, στις 7 μ.μ.

Συνέλευση

Η συνέλευση της Αντικαπιταλιστικής κίνησης Ανυπότακτο Χαϊδάρι θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 31 Μαΐου στο Κ.Α.Π.Η. του Δάσους Χαϊδαρίου, οδός Ζάππα 5, στις 5 μ.μ.

Πορεία το Σάββατο 31 Μαίου ενάντια στο βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων και τη διάλυση της ψυχικής υγείας

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΧΑΙΔΑΡΙ, ΣΑΒΒΑΤΟ, 31 ΜΑΙΟΥ 2014

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΙΑΙΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Σήμερα που ο βίαιος εκτοπισμός των νοσηλευόμενων από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία καλείται "ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης" και η κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας προβάλλεται ως "νοικοκύρεμα", υπάρχουν πολλοί λόγοι για να γυρίσουμε τη ματιά μας στα δύο μεγάλα ψυχιατρικά νοσοκομεία της Δυτικής Αττικής.

Εκεί που η ψυχική δυσφορία και οι ήδη ανεπαρκείς κοινοτικές υπηρεσίες αντιμετωπίζονται ως ένα ακόμα λογιστικό ζήτημα που επιδιώκεται να λυθεί με την άνευ σχεδιασμού βίαιη εκκένωση τους.

Εκεί που ο διοικητής καταστρατηγεί και τα τελευταία απομεινάρια θεραπευτικής λογικής με αυθαίρετες διοικητικές εντολές στο πνεύμα των νεοφιλελεύθερων επιταγών των εντολοδόχων του.

Εκεί όπου η επικρεμάμενη διαδικασία "αξιολογήσεων" του προσωπικού σκοπό άλλο δεν έχει από τη δημιουργία μιας δεξαμενής απολύσεων την αμέσως επόμενη περίοδο, στερώντας τα περαιτέρω από προσωπικό, την ίδια στιγμή που ήδη αδυνατούν  να λειτουργούν υπό τους τους στοιχειώδεις όρους θεραπευτικού περιβάλλοντος και ασφάλειας.

Κι όλα αυτά χωρίς να προτείνεται κάποια θεραπευτική προοπτική, με ανεπαρκείς κοινοτικές υπηρεσίες και απουσία εναλλακτικών προσεγγίσεων, τουλάχιστον σε θεσμικό επίπεδο.

Το επιχειρούμενο fast track κλείσιμο των ψυχιατρείων που προγραμματίζεται, μας αφορά - όχι, βεβαίως, γιατί  τα θέλουμε ανοικτά, όχι γιατί είμαστε υπέρ των ασύλων και των ψυχιατρικών ιδρυμάτων με τις κλειδωμένες πόρτες και τις κατασταλτικές πρακτικές, αλλά ακριβώς γιατί κανείς δεν μιλάει για το τι εννοείται ως κλείσιμο και τι ως άνοιγμα: ως ανοικτή πόρτα και άνοιγμα και ολόπλευρη στήριξη στην κοινότητα, ως ανοικτή ακρόαση και ανοικτός διάλογος. 

Οι τελευταίες εξελίξεις στα δύο ψυχιατρικά νοσοκομεία, όμως, δεν είναι μακριά ούτε χωροταξικά, ούτε στη λογική από το Praktiker και το (τέως, πλέον) Λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας. Εκεί όπου, στο μεν πρώτο ένας υπάλληλος ουσιαστικά οδηγήθηκε στην αυτοκτονία από την εργοδοσία του, ενώ στη δεύτερη περίπτωση φάνηκαν οι προθέσεις του υπουργείου Υγείας: «Κλείνουμε νοσοκομεία κι'  ανοίγουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Δεν περιμένουμε καμία απάντηση παρά μόνο από τους εαυτούς μας. Σε συναντήσεις για να γνωριστούμε και να γνωρίσουμε και τώρα και στο δρόμο και όπου αλλού χρειαστεί, για να σπάσουμε τη μιζέρια και την απαισιοδοξία. Γιατί κάθε δρόμος και πολύ περισσότερο αυτός της ανάρρωσης ανοίγει περπατώντας, γιατί καμία ανάρρωση δεν είναι εφικτή χωρίς το μαζί, γιατί κανένα κίνημα δεν πέτυχε κάτι μόνο μέσα από τη συζήτηση.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 31/5//2014, ΩΡΑ 11 ΠΜ,

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΨΝΑ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

Μπορεί άραγε κάποιος να μας σώσει;

Σωτήρες δεν υπάρχουν.

Όλοι αυτοί που τόσα χρόνια τάζουν και υπόσχονται πως θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο της φτώχιας της ανεργίας και της εξαθλίωσης, είναι αυτοί που πιστοί στις εντολές της Ε.Ε της Τρόικας και του ΔΝΤ μας έφτασαν ως εδώ. Είναι αυτοί που χρόνια τώρα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών βάζοντας ταφόπλακα στα εργασιακά δικαιώματα. Είναι αυτοί που πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις, είναι αυτοί που έχουν αφήσει στο δρόμο 2.000.000 ανέργους είναι αυτοί που μας έχουν αναγκάσει να δουλεύουμε με όρους μεσαίωνα. Είναι οι ίδιοι που ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, αυτοί που κάνουν δώρο εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχιας. Η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ, οι τοπικοί εκφραστές τους και οι λοιποί συγγενείς είναι αυτοί που μαύρισαν τη ζωή μας, είναι αυτού που πρέπει να μαυρίσουμε με την ψήφο μας.

Μπορεί κάποιος να βελτιώσει την κατάσταση σε δημοτικό ή περιφερειακό επίπεδο;

Ο ¨Καλλικράτης¨ αναπόσπαστο κομμάτι του σφαγείου της κυβέρνησης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ δίνει πλέον στο δήμο και την περιφέρεια χαρακτήρα εκτελεστικό και όχι αποφασιστικό, μετατρέποντας την τοπική αυτοδιοίκηση, τους δήμους και τις περιφέρειες σε όργανα εφαρμογής του μνημονίου, σε όργανα περικοπής κονδυλίων διαλύοντας κάθε δομή κοινωνικών παροχών, σε όργανα που συγχώνευσαν και έκλεισαν σχολεία και παιδικούς σταθμούς, υποδόμησαν μονάδες υγείας, έθεσαν σε διαθεσιμότητα και απέλυσαν τους εργαζόμενους σε δήμους και άλλους τοπικούς οργανισμούς.

Είναι απορίας άξιο, πώς όλοι αυτοί που τις παραμονές των εκλογών υπόσχονται αναβάθμιση των δήμων, όλοι αυτοί οι οποίοι φανερά ή κρυφά στηρίζονται από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, θα βρουν κονδύλια και χρήματα, την ίδια στιγμή που η κεντρική επιλογή αυτών που τους στηρίζουν είναι το καθεστώς των περικοπών και της υποχρηματοδότησης.

Είναι ξεκάθαρο πως στα πλαίσια αυτής της πολιτικής λεφτά για το λαό και τις ανάγκες του δεν υπάρχουν. Λεφτά υπάρχουν μόνο για τις τράπεζες, για τα μεγάλα συμφέροντα, για τις ρεμούλες και τα σκάνδαλα, για τις τσέπες όλων αυτών που με μπλε, πράσινες και δήθεν λευκές φανέλες ζητούν την ψήφο μας, τάζοντας μερικούς μήνες δουλειάς με ευτελείς μισθούς σε εξαθλιωμένους ανέργους που οι δικές τους πολιτικές δημιούργησαν.

Η μπάλα έχει πάρει και την πόλη μας...

Στο Χαϊδάρι ήδη οι πολιτικές των ΕΕ - Κυβέρνησης έχουν στερήσει από τους πολίτες κοινωνικά αγαθά και δομές υγείας με ενέργειες όπως το κλείσιμο χώρων φιλοξενίας και περίθαλψης ατόμων με χρόνιες παθήσεις, την υποβάθμιση του ΨΝΑ - Δαφνί, την διάλυση και το κλείσιμό τους. Κλείνουν νοσοκομεία και τα κάνουν φυλακές όπως στην περίπτωση του «Χρονίων παθήσεων παίδων» στην περιοχή του Σκαραμαγκά καθώς και το νοσοκομείο δυτικής Αττικής ¨ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ¨,των οποίων έχει δρομολογηθεί η παύση της λειτουργίας τους για να δημιουργηθούν στον ίδιο χώρο στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Το πολιτιστικό κέντρο και το κολυμβητήριο έφυγαν από τα χέρια του δήμου με ευθύνη του πρώην δημάρχου Μαραβέλια (δημοτικός συνδυασμός της ΝΔ) αλλά και άλλων πρώην δημοτικών συμβούλων και συνδυασμών, οι περισσότεροι εκ των οποίων τώρα ξαναβάζουν υποψηφιότητα, και τα διαχειρίζονται εταιρείες ενώ η διαφθορά στο δήμο πηγάζει μέσα από το ίδιο το απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο. Είμαστε μάρτυρες στην καταστροφή πολιτιστικών - Ιστορικών μνημείων του τόπου με τρανταχτό παράδειγμα το τσιμέντωμα μερών της αρχαίας Ιεράς Οδού που σώζονται, για τη δημιουργία parking ιδιωτικής επιχείρησης. Η ανάπτυξη του κεφαλαίου δεν θα γίνει στις πλάτες των πολιτών. Δεν θα θυσιαστούν το περιβάλλον, ο πολιτισμός, η υγεία και η παιδεία για καμία τσέπη. Οι δημοτικοί συνδυασμοί των Μποζίκα – Χαλκιά, Καμπόλη, Ντηνιακού, Φουρλή, Δρούλια, που είτε φανερά είτε εν κρυπτό στηρίζονται από τη ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και τις αστικές δυνάμεις, εφάρμοσαν και θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τα αντιδραστικά μέτρα κατά γράμμα. Δεν ξεχνάμε την καταψήφιση αιτήματος που είχε θέσει η ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΣΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο για να μην μείνει κανένα χαϊδαριώτικο σπίτι χωρίς ρεύμα λόγω του ληστρικού χαρατσιού της ΔΕΗ.

Ψήφος σε όλους αυτούς, χρωματισμένους πολιτικά, δήθεν ανεξάρτητους ή τηλεοπτικά στημένους με σακίδια στην πλάτη, σημαίνει στήριξη των κεντρικών επιλογών της κυβέρνησης, σηματοδοτεί εν λευκώ άδεια για την επιβολή νέων μέτρων, σημαίνει επιβράβευση των όσων μέχρι σήμερα έχουμε υποστεί. Για αυτό η ψήφος στις εκλογές είναι πολική και όχι προσωπική.

Μπορεί η καθεστωτική αριστερά να αλλάξει τα πράγματα;

Είναι άραγε εφικτό να φτιάξεις ένα φιλολαϊκό δήμο ή περιφέρεια χωρίς να συγκρουστείς συνολικά με την Ε.Ε. και τις κοινοτικές οδηγίες; Χωρίς να έρχεσαι σε καθολική ρήξη με το τοπικό – εθνικό και υπερεθνικό κεφάλαιο; Είναι φανερό ότι φιλολαϊκοί δήμοι και περιφέρειες μέσα στα πλαίσια του ¨Καλλικράτη¨ και της Ε.Ε. δεν υπάρχουν όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα τοπικά του σχήματα υπόσχονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τη συμμετοχή του στα κινήματα, προβάλει διακηρυκτικά φιλολαϊκά αιτήματα μιλώντας για βελτιστοποίηση των όρων διαβίωσης των πολιτών, αναπαράγοντας όμως για άλλη μια φορά τη λογική της ανάθεσης, και δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί διαφορετικά τον καπιταλισμό και να εξασφαλίσει ευνοϊκότερες συνθήκες για τους εργαζόμενους. Δε συνδέει με κανένα τρόπο τους αγώνες και το κίνημα με ένα συνολικό πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής του Καλλικράτη, των μνημονίων, των ασφυκτικών ευρωπαϊκών προσταγών και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του καπιταλισμού. Παράλληλα σε ορισμένες περιπτώσεις, επενδύει στα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και δίνει διαπιστευτήρια ότι θα κινηθεί “εντός πλαισίου” με ότι αυτό συνεπάγεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της στάσης στην πόλη μας είναι η προγραμματική δέσμευση της δημοτικής παράταξης που στηρίζει στο Χαϊδάρι ότι το κτήριο Λολοσίδη ή αλλιώς κατάληψη ''παπουτσάδικο'' θα μετατραπεί σε βιβλιοθήκη και αρχειοθήκη του Δήμου. Στην περίπτωση αυτή είναι ξεκάθαρο ότι ο Σύριζα πατάει σε δύο βάρκες, αφού από τη μία στηρίζει τις καταλήψεις και τις δομές αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, και από την άλλη με τη θέση αυτή στρέφεται ενάντια σε κατάληψη που εδρεύει στο Χαϊδάρι. Οι ελπίδες που δημιουργεί, επομένως, είναι φρούδες, υποτάσσοντας τις ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές διαθέσεις του κόσμου στη λογική της διαχείρισης και της πλάνης ότι η αριστερά μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού μπορεί να κυβερνήσει αλλιώς επιδιώκοντας και ελπίζοντας σε μια άλλη καλύτερη διαχείριση του συστήματος χωρίς καμία γραμμή συνολικής σύγκρουσης με την Ε.Ε., το ευρώ και το κεφάλαιο. Υπάρχουν ακόμα και νέοι, περισσότερο συντηρητικοί, αριστεροί συνδυασμοί όπως ο συνδυασμός ΔΙΑΦΑΝΟΣ ΔΗΜΟΣ. Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και δυστυχώς οι απαντήσεις δεν έρχονται από τις προσωπικές προθέσεις αλλά από τις πολιτικές γραμμές κι επιλογές.

Το ΚΚΕ από την άλλη, ενώ αντιλαμβάνεται ως αναγκαιότητα την ρήξη και την αποδέσμευση από την Ε.Ε., προτάσσει ως μοναδικό όπλο πάλης την ισχυροποίηση του Κόμματος και την ψήφο στο ΚΚΕ μέχρις ότου αυτό πλειοψηφήσει για να αλλάξουν τα πράγματα. Στο επίπεδο του κινήματος η Λαϊκή Συσπείρωση αναγνωρίζει ως αγώνα μόνο τις μάχες που δίνει η ίδια ή ο κομματικός της φορέας και έτσι δεν μπορεί να εμπνεύσει τοπικούς αγώνες, ούτε να συμβάλει σε όσους δόθηκαν ή συνεχίζουν να δίνονται. Χαρακτηριστική είναι η απουσία των αγωνιστών του ΚΚΕ από τα κινήματα των πλατειών, από την ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ και τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα πολιτικής και αλληλεγγύης της πόλης μας, ενώ σε κάθε προσπάθεια κοινού βηματισμού και κινηματικής συμπόρευσης με τις άλλες δυνάμεις του κινήματος τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο το ΚΚΕ επιλέγει τον αγωνιστικό απομονωτισμό.

Δεν είναι στις προθέσεις μας να αμφισβητήσουμε ή να υποτιμήσουμε τις αγωνιστικές διαθέσεις και το αγωνιστικό παρόν των αριστερών δυνάμεων, που αναφέρουμε παραπάνω. Άλλωστε, επιμένουμε στην αναγκαιότητα της κοινής δράσης, σε κάθε τοπικό αγώνα και γνωρίζουμε πως η ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με παράλληλες μοναχικές πορείες.

Δυστυχώς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ καταλήγουν στον ίδιο δρόμο από άλλη όμως κατεύθυνση, στο δρόμο της διαχείρισης και της στείρας αντιπαράθεσης μέσα στα πλαίσια του δημοτικού συμβουλίου. Μπορεί κανείς άλλωστε να λάβει υπόψιν του δήμους στους οποίους υπήρξαν επί κεφαλής αριστερές δυνάμεις, όπως στο δήμο Ελληνικού ο ΣΥΡΙΖΑ ή στο δήμο της Πετρούπολης το ΚΚΕ, όπου δυστυχώς κάτω από την ασφυκτική πίεση της εφαρμογής των μέτρων, ούτε τις απολύσεις των δημοτικών υπαλλήλων μπόρεσαν να ανακόψουν, ούτε το κλείσιμο των ΙΚΑ να σταματήσουν, ούτε κονδύλια να διασφαλίσουν για τους δημότες τους έστω για την παροχή βασικών αναγκών , όπως η ηλεκτροδότηση ή η θέρμανση των νοικοκυριών.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Σε αυτές τις τριπλές εκλογές στηρίζουμε τα αντικαπιταλιστικά σχήματα και τις αριστερές κινήσεις πόλης όπου αυτά κατεβαίνουν και ενισχύουμε τόσο με την ψήφο όσο και με την συμμετοχή μας τις δυνάμεις της ακηδεμόνευτης και ανατρεπτικής, ενωτικής και αντικαπιταλιστικής πάλης, γιατί θεωρούμε πως η συνθήκη κοινωνικής βαρβαρότητας, που επικρατεί, απαιτεί την ύπαρξη μιας Άλλης Αριστεράς.

Γιατί αλλαγή χωρίς τη συμμετοχή και την οργάνωση όλων μας στον αγώνα δεν μπορεί να υπάρξει. Αγώνα με καθημερινή και γενικευμένη πάλη ενάντια στην Ε.Ε., την κυβέρνηση τα αφεντικά και το κεφάλαιο.

Γιατί χωρίς τη δημιουργία λαϊκών επιτροπών βάσης, χωρίς τη συμπόρευση εργαζομένων – ανέργων – πολιτών, χωρίς την επιβολή της δημοκρατίας των κάτω, χωρίς τη αγωνιστική συμπόρευση όλων των δυνάμεων δεν θα αλλάξει το μαύρο μέλλον που μας επιφυλάσσουν.

Σε καλούμε τώρα να συγκροτήσουμε επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Σε καλούμε τώρα σε αγώνα και πάλη για την διαγραφή του ληστρικού και τοκογλυφικού χρέους. Σε αγώνα και πάλη για να πληρώσουν οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν. Σε αγώνα για να αντισταθούμε στο κλείσιμο των νοσοκομείων και των σχολείων στο πλευρό των εργαζομένων σε υγεία και παιδεία.

Να αντισταθούμε στις απολύσεις και να διεκδικήσουμε δουλειά και αξιοπρεπή μισθό για όλους. Να σπάσουμε στην πράξη τη λογική της ανάθεσης. Κανείς δεν μπορεί και δεν θα αλλάξει τα πράγματα για εμάς χωρίς εμάς.

Υψώνουμε πύργο ατίθασο απέναντι στο φασισμό και όλους τους εκφραστές του, τόσο τους επίσημους (Χρυσή Αυγή) όσο και τους ανεπίσημους, αυτούς δηλαδή που τον εξέθρεψαν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Ας μην ξεχνάμε ότι η κατά τα άλλα δημοκρατική και πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση καθόλου δεν δίστασε να στηρίξει την ακροδεξιά ναζιστική πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Να δώσουμε τώρα τη μάχη για να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και ελευθερίες, που έχουν πλήρως σήμερα καταπατηθεί. Κατάργηση ασύλου, απαγόρευση διαδηλώσεων, επιστράτευση εργαζομένων, εισβολή της αστυνομίας σε καταλήψεις και αυτοοργανομένους χώρους, ΜΑΤ, βία και καταστολή. Αυτή είναι η εικόνα της σύγχρονης χούντας που μας κυβερνά και την οποία πρέπει να ανατρέψουμε.

Παλεύουμε συνολικά και συλλογικά για ένα κίνημα εργατικής αλληλεγγύης, για μια άλλη κουλτούρα, για ένα διαφορετικό πολιτισμό από τον πολιτισμό της απομόνωσης – της ανταγωνιστικότητας – του ατομικού δρόμου, που τόσα χρόνια μας εκπαιδεύουν. Σε καλούμε τώρα σε μέτωπο αγώνα για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Καταδικάζουμε το μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης – Ε.Ε – Δ.Ν.Τ. Αγωνιζόμαστε – αντιστεκόμαστε – συμμετέχουμε και στηρίζουμε στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και τις ευρωεκλογές τα αντικαπιταλιστικά σχήματα, την αντικαπιταλιστική αριστερά της ρήξης και της ανατροπής και όχι την αριστερά της διαχείρισης και της υποταγής.

Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ανυπότακτο Χαϊδάρι

Η Κυριακή ανήκει στο λαό!

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ

Μετά την επίσκεψη Μέρκελ στην Ελλάδα, ακούσαμε το Σαμαρά να λέει πως μία νέα μέρα ξημέρωσε, πως ¨βγήκαμε στις αγορές¨, πως μια νέα μέρα ξημερώνει χάρη στις θυσίες του Ελληνικού λαού…

Προφανώς δεν μιλάμε για θυσία αλλά για εξαθλίωση, προφανώς δεν προβλέπεται καμία ανάπτυξη αλλά ολοκληρωτική φτωχοποίηση, δε μιλάμε για ανάκαμψη αλλά για ένα σχέδιο ολοκληρωτικής καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών.

Η μείωση των μισθών, που όλοι μας έχουμε υποστεί, δουλεύοντας είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, το γεγονός ότι ο βασικός μισθός πια δεν ξεπερνά τα 480 ευρώ, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων δουλεύει πολύ περισσότερο από 8 ώρες υπό την απειλή της απόλυσης, και ένα άλλο δουλεύει ανασφάλιστο ενώ οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο, αποτελούν μερικά μόνο από τα μέτρα που έχουν οδηγήσει την εργαζόμενη και άνεργη πλειοψηφία στα όρια της επιβίωσης.

Σαν μην έφταναν όλα αυτά, βάλθηκαν τώρα να καταργήσουν και την Κυριακάτικη αργία.

Η κυβέρνηση πιστή στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. μαζί με τους τροϊκανούς, στο όνομα της ανάπτυξης και με σκοπό να κινηθεί το χρήμα στην αγορά (ποιο χρήμα θα αναρωτηθεί κάποιος, μια και οι περισσότεροι δεν έχουμε λεφτά ούτε για πετρέλαιο το χειμώνα) αποφάσισαν να επιτρέψουν στα εμπορικά καταστήματα να ανοίγουν και τις Κυριακές. Μέτρο που για αρχή αφορά σε ορισμένες μόνο Κυριακές, αλλά που όλοι γνωρίζουμε ότι με τον καιρό θα καταργήσει καθολικά την αργία της Κυριακής.

Οι εμποροϋπάλληλοι είναι οι πρώτοι οι οποίοι βάλλονται με το μέτρο αυτό, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το μέτρο αυτό αργά ή γρήγορα θα αφορά όλους μας.

Κάποιος θα σκεφτεί ότι είναι μια ευκαιρία οι εργαζόμενοι να αυξήσουν το εισόδημα τους, μια και η δουλειά την Κυριακή θα αμείβεται με μεγαλύτερο μεροκάματο. Προφανώς μας κάνουν πλάκα! Σήμερα περισσότερο από το 30% των εργαζομένων καθυστερεί να πληρωθεί για παραπάνω από τρεις μήνες, και καμία αρχή δεν παρεμβαίνει, ενώ ήδη κατά ομολογία πολλών εργαζομένων, που δούλεψαν την πρώτη Κυριακή εφαρμογής του μέτρου, ως αντίτιμο για τη δουλειά της Κυριακής τους δόθηκε από τα αφεντικά τους άδεια ή ρεπό και όχι προσαυξημένο ημερομίσθιο.

Κάποιος άλλος θα σκεφτεί ότι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα βοηθήσει τα μικρά μαγαζιά, τα οποία κλείνουν σωρηδόν, να ορθοποδήσουν μια και θα αυξηθεί η κίνηση στα καταστήματα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί. Τα περισσότερα μικρομάγαζα αναγκάζονται να ανοίξουν την Κυριακή για λόγους ανταγωνισμού, αυξάνοντας έτσι τα λειτουργικά τους έξοδα, χωρίς ωστόσο να αυξάνουν τα έσοδα στο ταμείο τους, με αποτέλεσμα να ευνοούνται μόνο οι μεγάλες αλυσίδες και τα πολυκαταστήματα, γι αυτό μάλιστα οι περισσότεροι μικροέμποροι ήταν ενάντια στο μέτρο.

Πρέπει να καταλάβουν ότι ο λόγος που δεν ψωνίζουμε δεν είναι ότι δεν έχουμε χρόνο, αλλά είναι ότι μας έχουνε εξαθλιώσει και τα χρήματα καλά καλά δεν φτάνουν για τα βασικά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το μέτρο αυτό σήμερα αφορά ένα μέρος των εργαζομένων και μερικές μόνο Κυριακές, αλλά αύριο θα αφορά όλους όσους έχουν «την τύχη» να εργάζονται, αλλά και όλες τις Κυριακές του χρόνου.

Αρκεί λοιπόν να αναμετρηθούμε με μερικά μόνο από τα παρακάτω ερωτήματα.

• Θα ήθελες να δουλεύεις και εσύ την Κυριακή;
• Μήπως δεν σου λείπει ο χρόνος να ψωνίσεις, αλλά σου λείπουν οι ώρες και η δουλειά για να ζήσεις;
• Εμπιστεύεσαι Στουρνάρα – Σαμαρά ότι το μέτρο είναι μόνο για λίγες Κυριακές και μόνο για τους εμποροϋπαλλήλους;
• Πως θα σου φαινόταν αν το παιδί σου ή ο/η σύζυγος σου ήταν αναγκασμένος να δουλεύει και την Κυριακή;

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Θα αντισταθούμε. Γνωρίζουμε ότι χωρίς αντικαπιταλιστικό αγώνα, χωρίς αποδέσμευση και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς την ανατροπή αυτής της Κυβέρνησης, αλλά και χωρίς διαρκή και μαζικό αγώνα ενάντια στο στην εργοδοσία, ο κόσμος της δουλειάς δεν θα δει άσπρη μέρα. Απαντάμε με συλλογικούς, μαζικούς αγώνες. Απεργούμε και αντιστεκόμαστε. Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Με όπλο τη μαζική συλλογική πάλη πολιτών – εργαζόμενων και ανέργων, θα μας βρουν μπροστά τους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Αντικαπιταλιστική Κίνηση Χαϊδαρίου

Γκρεμίζουν Νοσοκομεία, χτίζουν φυλακές.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πιστή στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ επιχειρεί ένα διπλό έγκλημα στη δυτική Αθήνα. Από τη μία κλείνει δομές υγείας και κέντρα φροντίδας και από την άλλη ετοιμάζεται να μετατρέψει τους χώρους αυτούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Η πρώτη πράξη αυτού του εγκλήματος παίχτηκε πριν λίγες μέρες στο νοσοκομείο Λοιμωδών όπου με εντολή του υπουργού “Προστασίας του Πολίτη” συνεργεία μπήκαν στο χώρο και ξεκίνησαν τις εργασίες για τη διαμόρφωσή του. Η κίνηση αυτή βρήκε μπροστά της τους κατοίκους του Χαϊδαρίου, της Αγίας Βαρβάρας και του Αιγάλεω που κινητοποιήθηκαν άμεσα αναγκάζοντας τα συνεργεία του Δένδια να αποχωρήσουν. Το απόγευμα της ίδιας μέρας μαζικοί φορείς και σωματεία των περιοχών της δυτικής Αθήνας πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στην συγκυβέρνηση ότι τα σχέδια μετατροπής του νοσοκομείου σε φυλακή μεταναστών δεν πρόκειται να περάσουν. Μπροστά στη δυναμική αντίδραση του λαού της δυτικής Αθήνας ο υπουργός “Προστασίας του Πολίτη” αναγκάστηκε το βράδυ της ίδιας μέρας να δηλώσει ότι οι εργασίες στο συγκεκριμένο χώρο αναστέλλονται μέχρι τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Εμείς από τη μεριά μας διαμηνύουμε κατηγορηματικά πως οποιαδήποτε κίνηση του υπουργείου, οποτεδήποτε και αν αυτή γίνει, θα μας βρει αντιμέτωπους. Οι κάτοικοι της δυτικής Αθήνας έχουν ακόμα νωπές μνήμες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί της κατοχής όπου εκτελέστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι. Δε θα επιτρέψουμε στη χούντα κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ να αναβιώσει στις γειτονιές μας το σκοτεινό αυτό παρελθόν μετατρέποντας τα νοσοκομεία και τις δημόσιες δομές σε κέντρα κράτησης μεταναστών, ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, εξαιτίας της πείνας και των πολέμων που οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί έχουν προκαλέσει. Θα εμποδίσουμε κάθε απόπειρα του υπουργείου να υψώσει τα τείχη του ρατσισμού και τις ξενοφοβίας στις γειτονιές μας, γιατί ο πραγματικός εχθρός για εμάς τους εργαζόμενους και τους ανέργους δεν είναι ο μετανάστης, αλλά η συγκυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο που μας στερεί το δικαίωμα στην εργασία, την υγεία, την παιδεία και τη ζωή με αξιοπρέπεια.

Καλούμε όλο το λαό της δυτικής Αθήνας, τα εργατικά σωματεία, τις πολιτικές και κινηματικές συλλογικότητες της περιοχής σε κοινό συντονισμό και αγώνα ενάντια στο άνοιγμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης αλλά και στο κλείσιμο των νοσοκομείων και των κέντρων φροντίδας της περιοχής μας.

ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ-ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Αντικαπιταλιστική Κίνηση

 Ανυπόταχτο Χαϊδάρι

Μιλάνε ξανά για του έθνους την τιμή...

ΜΙΛΑΝΕ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΗΝ ΤΙΜΗ …

Σε κάθε εθνική επέτειο εμφανίζονται όλοι εκείνοι που καταδικάζουν τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και τη δυστυχία:

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) παρακολουθούν καμαρωτά στις εξέδρες τις παρελάσεις κάνοντας δηλώσεις για «του έθνους την τιμή», και για τα νιάτα της πατρίδας. Τα ίδια αυτά νιάτα που αποκλείονται από τη μόρφωση και την υγεία. Που μαστίζονται κατά 60% από την ανεργία.

Οι μεγαλοδημοσιογράφοι στα δελτία των 8 -ο Γιάννης η Όλγα, ο Παύλος κ.α- φουσκώνουν κι αυτοί από περηφάνια. Βέβαια οι επαναστάσεις είναι καλές όταν ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Αν έκαναν δελτίο ειδήσεων η Τρέμη και ο Πρετεντέρης το 1821, θα ονόμαζαν τους εξεγερμένους «τρομοκράτες» και θα απαιτούσαν την κεφαλή τους επί πίνακι.

Μπορεί ακόμα να εμφανιστούν και οι συνεχιστές των ναζί. Οι φασίστες της εγκληματικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, που προσπαθούν να σπείρουν το μίσος και τον τρόμο στις ψυχές των ανθρώπων, εκμεταλλευόμενοι την απόγνωση και την απελπισία.

…ΑΝΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ

ΣΤΟ ΝΤΟΥΛΑΠΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΨΙΧΑ ΨΩΜΙ….

Από την άλλη, η Ελλάδα του ευρώ και της ΕΕ συνωστίζεται στις ουρές για δωρεάν τρόφιμα, μαστίζεται από νέους φόρους, έχει πάνω από 1.5 εκατομμύριο ανέργους… Η ισχυρή Ελλάδα πεθαίνει στα ράντζα των διαδρόμων των διαλυμένων νοσοκομείων, δεν μπορεί να στείλει τα παιδιά της στα σχολεία λόγω συγχωνεύσεων…, μένει χωρίς θέρμανση στο καταχείμωνο, (ξε)πουλάει τα πάντα λιμάνια νησιά, αεροδρόμια, τον ήλιο, το νερό…

Πόσο αταίριαστο με τις επιδιώξεις των κρατούντων το παράδειγμα της επανάστασης του 1821! Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συνταιριάξει η λογική του μονόδρομου των μνημονίων και του ευρώ για να σωθεί η χώρα με την τόλμη ενός λαού αποφασισμένου να αγωνιστεί για τη λευτεριά του ενάντια σε κάθε πιθανότητα λογικής, ενάντια σε όλους τους ισχυρούς της εποχής; Και πώς αλήθεια συμβιβάζεται η επιδρομή στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών, που γίνεται από κοινού από την ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ) με τους λαϊκούς αγωνιστές που όποτε χρειάστηκε δήλωσαν παρόντες;

….ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ

ΑΝΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

Όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την υποταγή στο μονόδρομο της λιτότητας, του ευρώ και της ΕΕ, τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία να ξαναπιάσουν το νήμα που συνδέει με την ιστορία. Την ιστορία που γράφεται από την πάλη των λαών, από τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις. Την ιστορία που λέει ότι ο άλλος δρόμος, αυτός της αξιοπρέπειας και του αγώνα, περνάει από την ανατροπή αυτής της πολιτικής του κεφαλαίου, τη ρήξη με τις ανάγκες της αγοράς τα ιερά και τα όσια του κέρδους, της διπλής εξόδου από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου με παύση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού χρέους σαν το πρώτο βήμα μιας πορείας δύσκολης αλλά περήφανης για εμάς και τα παιδιά μας. Για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια αυτών που τον παράγουν, στα χέρια των εργαζόμενων και της νεολαίας.

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΥΡΑΝΝΙΑ

Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπόταχτο Χαϊδάρι

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

Μπορεί η κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για πρωτογενές πλεόνασμα όμως η πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά είναι άλλη: Εξαθλίωση, πείνα, ψάξιμο για φαγητό στα σκουπίδια, σπίτια χωρίς ρεύμα, παιδιά που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία, άνθρωποι που πεθαίνουν από το κρύο ή στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, όλο και πιο συχνή η είδηση της αυτοκτονίας για οικονομικούς λόγους. Ο κόσμος της δουλειάς αντιμετωπίζει καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης. Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην σύγχρονη Ελλάδα του μνημονίου. Τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι χρεοκοπήμενα και το δικαίωμα στην υγεία, την ασφάλιση, τη στέγη και την παιδεία υποθηκευμένο. Οι υπέρτατες αξίες σήμερα είναι η διάσωση του τραπεζικού τομέα, η αποπληρωμή των δανειστών, η παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ, η “ανταγωνιστικότητα”, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει φωτιά και ατσάλι για την ζωή των εργαζόμενων και την μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης μετά την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό “υποστήριξης” της EΕ και του ΔΝΤ και εμείς οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της πόλης μας πληρώνουμε μία κρίση την όποια δεν δημιουργήσαμε... Μια κρίση ενός άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος που προσπαθεί να διασώσει τα κέρδη του «πίνοντας το αίμα» του λαού.

«Πεδίο βολής» και οι δήμοι

Η παραπάνω πολιτική υλοποιείται σε κάθε πόλη, σε κάθε δήμο, σε κάθε γειτονιά. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό έχουν οι Δήμοι, ειδικά μετά την αντιδραστική μεταρρύθμιση του «Προγράμματος Καλλικράτη». Ο «Καλλικράτης» στα τρία χρόνια εφαρμογής του αποδείχτηκε ότι αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων και μετατροπής των ΟΤΑ σε τοπικό κράτος, έκφραση του κεντρικού κράτους και του σχεδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφαιρώντας και το τελευταίο «φύλλο συκής» από κάθε έννοια αυτοτέλειας και αυτοδιοίκησης. Ο περιορισμός και ο έλεγχος της χρηματοδότησης των ΟΤΑ στο γενικότερο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής», με την πολιτική του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και το ανώτατο όριο δαπανών, ακυρώνει κάθε δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής, καταργεί προνοιακές δομές, εκτινάσσει τη δημοτική φορομπηξία, υποβαθμίζει και ιδιωτικοποιεί κάθε κοινωνική υπηρεσία και επιβάλλει ένα νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων καταργώντας μόνιμες θέσεις εργασίας στους ΟΤΑ και προσλαμβάνοντας μέσω ΕΣΠΑ με χαρτζιλίκι. Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολουθεί και ο δήμος Χαϊδαρίου με χαρακτηριστικά παραδείγματα την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και το κλείσιμο των παιδικών σταθμών, του κολυμβητηρίου και του πνευματικού κέντρου που δόθηκαν σε ΚΟΙΝΣΕΠ, την απόλυση εργαζομένων και την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων στους ΟΤΑ.

Υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος του αγώνα

Στο πλαίσιο αυτό γίνεται πιο καθαρό από ποτέ ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Εάν παραμείνουμε απαθείς ο καθένας και η καθεμία στον «καναπέ» του, στην ατομική προσπάθεια διάσωσης ή ακόμα χειρότερα στην απόγνωση, τα πράγματα θα πάνε χειρότερα. Η ελπίδα δεν βρίσκεται σε κανέναν υποψήφιο δήμαρχο που υπόσχεται ότι μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση καλύτερα, σε κανένα κόμμα που υπόσχεται ότι μέσω της κυβερνητικής διαχείρισης, χωρίς ρήξη και αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, χωρίς διαγραφή του χρέους και αντικαπιταλιστική πάλη μπορεί να ανατραπεί αυτή η κατάσταση. Η ελπίδα βρίσκεται στη συγκρότηση ενός μαχόμενου λαϊκού κινήματος στην πόλη κόντρα σε λογικές διαχείρισης, στην αυτοοργάνωση του λαού σε δικά του όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης ανταγωνιστικά προς το δήμο (λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι), στην ανάπτυξη της ταξικής εργατικής αλληλεγγύης ενάντια στη φιλανθρωπία και την εκμετάλλευση της φτώχειας, κόντρα στους τοπικούς εκπροσώπους των μνημονίων, που το μόνο πια που προτείνουν είναι το μοίρασμα της φτώχειας.

Σήμερα, είναι αναγκαίο όλοι όσοι συνειδητοποιούμε όχι μόνο ότι «δεν πάει άλλο» αλλά ότι πρέπει και μπορεί «να πάει αλλιώς», όλοι όσοι θέλουμε να αγωνιστούμε για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – δημοτικών αρχών – ΕΕ – ΔΝΤ, όσοι συναντηθήκαμε στους δρόμους και τις πλατείες του αγώνα ενάντια στα μνημόνια, στη φασιστική απειλή, στα χαράτσια, στο ξεπούλημα των δημοτικών δομών και των ελεύθερων χώρων, όσοι αναζητούμε μια άλλη λεύτερη πολιτιστική δημιουργία που να αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και την περηφάνια του κόσμου της δουλειάς, να κάνουμε ένα βήμα μπροστά για να ανοίξει η συζήτηση για έναν άλλο δρόμο, των μικρών μαχών και των μεγάλων ανατροπών.

Θέλουμε να απευθύνουμε ένα ανοιχτό, ειλικρινές, ενωτικό κάλεσμα για τη συγκρότηση μιας κίνησης-πόλης στο Χαϊδάρι με αγωνιστικά, αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, που θα παρέμβει σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα στο δήμο μας, που θα είναι σε θέση να συνδέσει το τοπικό με το κεντρικό, το ειδικό με το γενικό, την αντιπαράθεση με το συγκεκριμένο κάθε φορά μέτωπο με τη συνολική πάλη του λαού ενάντια στα μνημόνια - ΕΕ – ΟΝΕ – ΔΝΤ. Μιας κίνησης που θα εμπλέκεται με όλες τις γνήσιες μορφές που λαμβάνει η κοινωνική δυναμική, συμβάλλοντας όμως στη μάχιμη έκφρασή τους. Απευθυνόμαστε σε οργανωμένους και ανένταχτους αγωνιστές, σε όλους τους κατοίκους της γειτονιάς μας που βιώνουν καθημερινά το κίνδυνο της ανεργίας, βλέπουν το μεροκάματό τους να λιγοστεύει ακόμη πιο πολύ, αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους και θέλουν να παλέψουν για μια άλλη κοινωνία, την κοινωνία των αναγκών μας.

Καλούμε σε ισότιμο διάλογο όλους όσους επιθυμούν να συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια, να συμμετέχουν με τις προτάσεις και τις ιδέες τους, προκειμένου αυτό το εγχείρημα να αποκτήσει την πιο μαζική, δημοκρατική, αγωνιστική και ανατρεπτική φυσιογνωμία.